Stress is niet alleen –druk druk druk – van voren niet meer weten dat je van achteren leeft – stoom uit je oren, het is ook – jarenlang functioneren op de toppen van je tenen – leven met de overtuiging dat je niet voldoet – jaar in jaar uit zwijgen over groot verdriet en ook – langdurig te weinig middelen van bestaan – systematisch te veel eten – te weinig slapen –zijn stress veroorzakers.

Op zich allemaal herkenbaar. De moeilijkheid ligt in het feit dat de mate waarin stress een rol speelt bij het functioneren – en op termijn in toenemende mate bij disfunctioneren – voor elk individu anders is.

Het stressniveau waar de een net een beetje lekker bij gedijt is voor de ander een situatie waarin de totale ineenstorting dreigt.

Stressverschijnselen zoals hartkloppingen, zweterige handen, cortisolgehalte in het speeksel, zijn meetbaar. Het verband met hoe gestrest iemand zich daadwerkelijk voelt of hoe het stressniveau door een ander wordt beoordeeld is echter onduidelijk.

Een plan maken om stress tegen te gaan is dus nog niet zo gemakkelijk als het op het eerste gezicht lijkt, want waar ga je precies aan werken?

Toch kunnen we er inmiddels niet meer omheen dat langdurige stress allerlei kwalijke gevolgen heeft voor zowel het psychisch als het fysieke functioneren.

Kennis van hoe stress zich in het lichaam manifesteert en van de desastreuze gevolgen van langdurige stress voor de algehele gezondheid motiveert om te zoeken naar een leefwijze die de negatieve effecten van stress minimaliseert.